23 apr 2021 - 12:51
NieuwsParallel met de riolerings- en wegeniswerken in de Ros Beiaardstraat en aan het Sionplein werden uiteindelijk 72 skeletten opgegraven. Het is nu de opdracht van het studiebureau BAAC om de menselijke resten – die dateren van de 16de tot de 18de eeuw – verder te onderzoeken en het mysterie van de begraafplaats in het toenmalige tijdsbeeld te plaatsen. Maar hoe zat het nu vroeger met de begrafenisgebruiken in Lier?
In het verlengde van de middeleeuwse heiligenverering was het eeuwenlang de traditie om overledenen in en rond religieuze gebouwen (kerken, kloosters, kapellen …) te begraven. Vooraanstaande en bemiddelde personen kregen vaak een plaats in de kerk, het gewone volk op het kerkhof vlakbij. Op 26 juni 1784 vaardigde keizer Jozef II van Oostenrijk een decreet uit, waarbij het bijzetten in religieuze gebouwen – in belangrijke mate om hygiënische redenen – officieel verboden werd. Dit verbod werd via de ‘Code Civil’ uit 1804 en de ‘Code Pénal’ uit 1810 tijdens de Franse periode bevestigd en verder verfijnd. De burgerlijke overheid nam zodoende het gezag over de begraafplaatsen over van de clerus. Na het afschaffen van de begraafplaatsen binnen de stad Lier na 1784, werd vanaf 1787 de bergraafplaats aan de Mechelsesteenweg in gebruik genomen.
Op deze 18de eeuwse begraafplaats staan meerdere merkwaardige grafmonumenten die werden ontworpen door bekende architecten zoals Edward Careels en J.B. Van Bouchout, en grafzerken van vooraanstaande en bekende Lierenaars. Daartoe behoren o.m. de sarcofaag van de familie Verberckt-Eyskens uit 1907, de grafkapel van de familie Charles Cools – Marie Van de Wijngaert uit 1920, de grafmonumenten van Anton (1874), George (1893) en Ernest (1925) Bergmann, de grafmonumenten van Louis Joseph De Strycker – Marie-Christine Van den Brande (1949), van de familie Van Acker – Peeters uit 1896, van Minister Arthur Vanderpoorten uit 1951, van luchtvaartpionier John Verrept (1912) en van kunstsmid Lodewijk Van Boeckel (1944). In 1918 werden de nodige gronden aangekocht voor het nieuwe kerkhof op de Kloosterheide. Op de oude begraafplaats van de Mechelsesteenweg – sinds 24 oktober 1995 een beschermd monument – , mocht enkel nog begraven worden in bestaande concessies.
Tekst: DéBé
Foto’s: Felix Struyf