TOERISTISCHE INFOBORDEN AAN SITE VAN BLOEMMOLENS

In aanwezigheid van tal van mede-eigenaars werden aan de site van de Bloemmolens Hellemans langs het jaagpad naast de Nete door schepen Rik Verwaest en initiatiefnemer Willy Van de Peer twee toeristische infoborden onthuld. Ze roepen de herinnering op aan de vroegere Gasthuismolen en de industriële bedrijvigheid van de bloemmolens.

In 1385 werd aan de Hoogveldweg 71 de Korenwindmolen opgericht. Hij was eigendom van de Godshuizen. Achtereenvolgens in 1454, 1775, 1842 en 1850 werd de molen herstelden vernieuwd en de naam Gasthuismolen – molen van Wegge en Nees – ingevoerd. In 1910 werden in de nabijheid van de molen de eerste gebouwen van de Bloemmolens Hellemans opgetrokken. Tijdens W.O. I werden de gebouwen zwaar geteisterd. In 1921 werden de gebouwen terug opgetrokken en de Gasthuismolen volledig hersteld. Wegens de voortschrijdende industrialisering verloor de molen zijn nut. Hij werd dan ook in 1922 verkocht en heropgebouwd in Beerzel, waar hij sneuvelde tijdens W.O. II. In 1937 werd de technische uitrusting van de bloemmolens vernieuwd en werden bijkomende gebouwen opgetrokken. Nadat in 1954 de stoomaandrijving werd vervangen door elektriciteit en in 1958 nog grote silo’s werden bijgeplaatst, werden de activiteiten in 1970 stopgezet. Nadien verschenen 98 lofts in de plaats en boden zich op 25 maart 2001 de eerste bewoners aan. In zijn roman ‘Pallieter’ vertelt Felix Timmermans over ‘de molen van Fransoo, die werd verkocht aan een boer uit Wiekevorst. De bijhorende tekening diende als model voor het kunstwerk in cortenstaalplaat van kunstenaar Filip Van Daele van Metalmorphosa, dat op een arduinen sokkel staat. Op initiatief van Willy Van de Peer en de mede-eigenaars bleef een gedeelte van de authentieke houten zakkenschuif bewaard. Langs deze schuif kwamen de gevulde bloemzakken van de hoogste verdieping naar beneden en in vrachtwagens geladen. Na de sluiting van de fabriek werd ze benut als glijbaan.

Tekst: DéBé

Foto's: RM