DONK-RENNERS TROTSEREN HELSE REGENBUIEN
De Donkkoers die al voor de 86ste maal georganiseerd werd, kreeg een nieuwe invulling. Na 35 jaar verschenen geen dames meer aan de start. De retrorenners deden dan weer hun verschijning, zodat het ‘heilige’ Donkparcours voor de eerste maal in de geschiedenis mocht bereden worden door niet-Donkbewoners.
De nieuwe formule zorgde voor een verfrissende wind. De toeschouwers die wegend de aanhoudende regenbuien hun toevlucht zochten in de feesttent, kregen liefst vier reeksen te aanschouwen. Vooreerst gingen de Donkbewoners en –verwanten van start. Met zo’n 30 renners werd een mooi deelnemersveld genoteerd. Zowel bij de ouderen als bij de jongeren werd het onderscheid tussen de geoefende en de recreatieve fietsers meteen duidelijk.
De koerscommissarissen volgden het verloop op de voet, presentator Walter Liekens wisselde zijn commentaar af met de nodige kwinkslagen en de rode vlag ging vaak de lucht in om alweer een premie aan te kondigen. Na een felle strijd, waarbij ‘de hel van de Donk’ wegens de gure weersomstandigheden diepe sporen naliet, volgde de ‘cérémonie protocolaire’. Bij de ouderen waren de podiumplaatsen voor 1 Ben Vekelmans, 2 Herman De Gucht en 3 Frank Coenen. Bij de jongeren verschenen 1 Koen Hendrickx, 2 Arnout Goossens en 3 Wim Mariën op het schavotje. Zij werden bedolven onder de bloemen en de trofeeën.
De eerste Donk-retrokoers sprak ondanks de helse weersomstandigheden toch zo’n 45 sportieve ‘Flandriens’ aan. Ook hier reden de 40-plussers (40 kilometer) en de -40 (50 kilometer) afzonderlijke afstanden. Dat het voor vele deelnemers ernst was, bewees het feit dat ze bijtijds met hun kamper aanwezig waren om zich op te warmen. Bij de ouderen maakte Danny Poelmans uit Zoutleeuw er een solotocht van. Op veilige afstand volgden Gunther Helsen uit Baal en Rudy De Vos uit Oudenaarde. Bij de jongeren waren de eerste plaatsen voor 1 Filip Verelst uit Lier, 2 Bryan Kouwenbergh uit Nederland en 3 Alexander Hanket uit Putte.
