200 JAAR KONINGSHOOIKT
In 2021 bestaat Koningshooikt precies 200 jaar. In ‘tempore non suspecto’ werd voorgesteld om deze opmerkelijke verjaardag uitgebreid te vieren. Het hoogtepunt was voorzien tijdens een feestweekend bij het einde van april in een spiegeltent op De Laag. Maar dan stak de pandemie het hoofd op. De viering met toeters en bellen wordt volgens Dirk Frans, voorzitter van de Dorpsraad, noodgedwongen uitgesteld. Zo wordt het feestweekend verschoven naar het voorjaar 2022. Maar ook dit jaar komen er zeker nog mooie momenten.
200 jaar geleden was er de gemeente Konings en waren er Hooyckt en Hazendonck – gehuchten van Berlaar – die aan de basis lagen van de nieuwe gemeente. Konings ontstond als gemeente tijdens het Franse bewind in het gebied tussen de Zuut, Duffel, Waver, ten zuiden van Hooyckt, en was bekend onder verschillende namen zoals ’s Herenbosch, Koningsbosschen, Domaniale Bosschen en Bois Domaniaux. Het was een wat vreemde gemeente met slechts een vijftal huizengroepen, geen kern, geen gemeentehuis en geen kerk of kapel. De in 1817 454 inwoners waren voornamelijk landbouwers die wanneer de oogst mislukte, honger kenden en in armoede leefden. Van enige bijstand of hulp via de zogenaamde ‘Armentafels’ of Heilige Geesttafels konden ze geen gebruik maken, aangezien die parochiaal georganiseerd waren en Konings geen parochie was. Net omwille van het gebrek aan een kern, gemeentehuis en kerk, kwam in 1819 van de hogere overheid het voorstel om de gemeente Konings op te heffen en bij de stad Lier te voegen. De gemeenteraad van Konings ging hier niet mee akkoord. Wellicht had men toen reeds begrepen dat de gehuchten Hooyckt en Hazendonck zich wilden afscheiden van Berlaar, wat uitzicht gaf op een samenvoeging.
In Hooyckt en Hazenbosch heerste ongenoegen omwille van de afstand tot de dorpskern van Berlaar, omdat de oude Sint-Antoniuskapel in Hooyckt veel te klein was, omdat in de kapel alleen de onderpastoor van Berlaar mocht dopen en omdat begrafenissen en huwelijken moesten plaatsvinden in de kerk van Berlaar. Al deze ergernissen hadden tot gevolg dat de bewoners van Hooyckt, gesteund door Konings en Hazendonck, op 25 februari 1820 aan de Staten Generaal vroegen om afgescheiden te worden van Berlaar en een erkenning als nieuwe gemeente te krijgen. Minder dan een jaar later was Konings-Hooyckt bij koninklijk besluit van 11 januari 1821 van Willem I van Oranje-Nassau, koning van de Nederlanden, een feit en dit tot groot ongenoegen van Berlaar en van Lier, die nog geruime tijd vruchteloos bleven protesteren. In 1822 werd Franciscus De Bassenrode aangesteld als eerste burgemeester van de nieuwe gemeente. Bij gebrek aan een gemeentehuis werd vergaderd in een kamer bij Joannes De Bie, de secretaris. In 1824 telde Konings-Hooyckt 1.728 inwoners. In 1842 werd het jonge dorp als parochie erkend en in 1839 werd de pastorij gebouwd. In 1852 werd de oude kapel vervangen door een kerk en in 1884-1885 kwam er een echt gemeentehuis. Net geen 156 jaar later werd Koningshooikt op 1 januari 1977 samengevoegd met Lier. Dit boeiend verhaal werd mooi samengevat door Lucien Herijgers, gewezen voorzitter van de Dorpsraad.
Tekst: DéBé
Foto's: ROM
